Łatwo pomylić

Łatwo pomylić
Zgromadziliśmy tu słowa, które łatwo pomylić, a których mylić nie wypada. Warto zapoznać się z nimi.
 
  • BRÓG, BRUK
    Bróg – słowo o niepewnej etymologii, oznaczające
  • BRYG, BRYK
    Bryg, z angielskiego brig, skrótu od brigantine, to statek żaglowy. Bryk, z niemieckiego Brücke ‛most’, to
  • BUKSZPAN
    Drzewo to swoją popularność zawdzięcza w znacznym stopniu ortografii, która oryginalnie łączy je z bukszprytem i podaje jako wyjątki od reguły, nakazującej po k pisać rz.
  • CENT, CENTUŚ
    Cent, zanim stał się eurocentem, był drobną monetą w różnych krajach, a w niektórych pozostaje w użyciu do dziś. Monety o podobnych nazwach, nawiązujących do łacińskiego centum ‛sto’, też były lub są nadal w obiegu, por. francuskie centymy, włoskie centesimo, a także bułgarskie stotinki.
  • CHART, HART
    Chart to pies myśliwski, w którego nazwie etymologowie upatrują ten sam rdzeń, co w
  • CHEŁM, HEŁM
    Chełm, podobnie jak Chełmno bierze swą nazwę od prasłowiańskiego słowa oznaczającego wzgórze. Hełm natomiast to słowo z pochodzenia
  • CHEMOTERAPIA, HEMOTERAPIA
    Chemoterapia, częściej chemioterapia, to metoda
  • CHI, CHI, CHA, CHA
    Słowa „Cha, cha, chi, chi, hejza, hola!” – znane z ballady Pani Twardowska Mickiewicza – trafnie oddają śmiech w jego złożoności – najpierw głośny, potem
  • CHOJA, HOJA
    Choja, inaczej choina (od której zdrobnienie choinka), to sosna, rzadziej inne drzewo iglaste, dawniej także gałęzie takich drzew. Hoja natomiast to
  • CHÓW, HUF
    Chów pochodzi od chować (por. chów trzody chlewnej), które pierwotnie
  • CHULIGAN
    Irlandzka rodzina, której nazwisko tak niefortunnie zostało unieśmiertelnione, zapisywała je
  • CHYŻY
    To rzadkie słowo, wolimy dziś mówić szybki lub prędki, choć pewien osobny odcień znaczeniowy w chyżym wyczuwamy. Może chyżość straciła popularność ze względów
  • CO DZIEŃ
    To jeden z codziennych problemów ortograficznych. Co dzień piszemy jednak rozdzielnie, także w połączeniach typu na co dzień czy jak co dzień – ta pisownia staje się oczywista, jeśli pomyślimy, że przecież nikt nie napisze łącznie co rok czy co minuta.
  • CO NAJMNIEJ
    Przynajmniej piszemy łącznie, tak samo bynajmniej, ale co najczęściej ma mniejszą zdolność przyklejania się do następujących po nim słów.
  • CZAD, CZAT
    Czad to potoczna nazwa tlenku węgla, trującego gazu, od którego można zaczadzieć, ponieważ
  • CZUŁKI
    Nie widzimy związku między czołem i czułym, czuły łączy się z czułością i czuciem, a czoło jest osłoną naszego naczelnego organu myślenia. Ale możemy nie być pewni, czy czułki, które u zwierząt i istot pozaziemskich są zwykle w okolicach czoła, wiążą się z czołem, czy z czuciem i czujnością.
  • DEBET, DEBIT
    Debet – po łacinie ‛jest winien’ – to ujemny stan konta w banku, a także rubryka, w której księgowy zapisuje należności (tzw. konto winien).
  • DECYDENT, DYSYDENT
    Decydent to ktoś, kto decyduje, gdyż ma takie prawo z racji zajmowanego stanowiska, por. polityczny decydent.
  • DLACZEGO
    Dlaczego dlaczego mamy pisać łącznie? Dlatego, że te słowa zrosły się w zrost (wzrost zrostem nie jest, pochodzi od wzrastać), który pozwala pytać o powód, przyczynę, nie wymagając w odpowiedzi konkretnego wskazywania na coś lub na kogoś.
  • DOBRANOC
    Gdy o jakiejś nocy chcemy powiedzieć, że jest, była lub będzie dobra, używamy dwóch słów, przymiotnika dobra i rzeczownika noc, zwyczajnie przypisując pewną cechę pewnemu bytowi.
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego