CENT, CENTUŚ

CENT, CENTUŚ
Cent, zanim stał się eurocentem, był drobną monetą w różnych krajach, a w niektórych pozostaje w użyciu do dziś. Monety o podobnych nazwach, nawiązujących do łacińskiego centum ‛sto’, też były lub są nadal w obiegu, por. francuskie centymy, włoskie centesimo, a także bułgarskie stotinki.
Centów używano dawniej m.in. w państwie austro-węgierskim, co ma związek z pochodzeniem nazwy centuś. Nadali ją krakowianom warszawiacy, którzy, jak widać, nie bardzo lubili oszczędzać. Obfitość nazw synonimicznych, tak samo negatywnie nacechowanych – np. chciwiec, chytrus, dusigrosz, harpagon, kutwa, liczykrupa, skąpiradło, sknera, żyła – pokazuje, że oszczędność nadal nie jest u nas w cenie.
Mirosław Bańko
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego