Czyli: coś, co się już zdarzyło i na co już wpływu nie ma. Przyjmujemy do wiadomości, że co się stało, już się nie odstanie, ale takimi konstatacjami zdradzamy ślady niezgody na tę nieodwracalność.

Fakt, żeby był faktem, musi się dokonać, a jednak tylko niektórym faktom przypisujemy taką właśnie dokonaność – z żalem lub, rzadziej, z satysfakcją. Metoda faktów dokonanych to robienie czegoś bez względu na okoliczności, by stworzyć pożądaną sytuację.