PODWINĄĆ SIĘ, POWINĄĆ SIĘ

PODWINĄĆ SIĘ, POWINĄĆ SIĘ
Słowo podwinąć nie budzi wątpliwości: można podwinąć nogawki spodni, pies może siedzieć z podwiniętym ogonem, a ktoś obok psa – na podwiniętych nogach.
Podobnie brzmiące powinąć ma związek z powijaniem (np. dziecka w powijaki), ale dziś z tego czasownika pozostał w użyciu tylko zwrot noga się komuś powinęła ‛ktoś doznał niepowodzenia’. Wyrazy te mają liczną rodzinę, por. powić ‛urodzić’, wić (jako czasownik i rzeczownik), witka, powój, rozwój, zwój i in. Ich znaczenie prześledzono do praindoeuropejskiego rdzenia o znaczeniu ‛skręcać, splatać’.
Mirosław Bańko
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego