ścierpnięty
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Lepiej się nie stawiaj hardo,
Bo dostaniesz halabardą.
Tu lisowi ścierpła skóra.
Widząc, że już nic nie wskóra,
Ciężko westchnął, spuścił... - ... aby upewnić się co do administracyjnego uregulowania całej sprawy. Tu ścierpła na mnie skóra. Już ja dobrze wiedziałam, czym to grozi...
- ... podniósł się, już skierował do wejścia na most, gdy
nagle ścierpła mu skóra. Ktoś wyraźnie zakaszlał. Raz, drugi.
Janek zastygł w... - ... uiszczenia podatku za ten sam rok 1929. Na podatniku skóra ścierpła, bo tym razem nie miał pod ręką kwitów. Pan sekwestrator...
- ... zawsze
mówił, że masz dobrą głowę!
I nagle Adela aż ścierpła.
Przeprowadzić się stąd?!... A... a Felek?!... Tak
zupełnie stąd odejść... - ... Polek siada. Jest bardzo zmęczony. Ręka, w której trzyma gromnicę, ścierpła pod bandażem wosku. Skapuje więc Polek na cement kilka żółtych...
- ... reakcji na mój widok. A może - i aż skóra mi ścierpła - jednak mnie nie poznał, nie skojarzył, zapomniał?!
- A dlaczego chory... - ... smutkiem.
- Musiałem całą noc spać na prawym boku, aż ręka ścierpła, aż
ustało krążenie i... odespałem! - bronię z uporem własnej hipotezy... - ... paznokciach i mocnym przegubie.
Ułożył tę dłoń tak, żeby nie ścierpła. Gabrysia uśmiechnęła się przez sen i chwyciła go za rękę... - ... wokół wydało mi się częścią jakiejś nieodgadnionej, obcej całości. Skóra ścierpła mi na plecach. Jak oszalały ruszyłem biegiem przed siebie, wyfrunąłem...
- ... ramionami i wpuszcza flakonik w swą przepastną kieszeń fartucha.
Aż ścierpłam, aż mną wstrząsnęło. Dopiero co wbita igła wysunęła się z... - ... Nic, mówię sobie i siedzę dalej. Czuję jednak, że cała ścierpłam i jest mi trochę niedobrze. Żałuję też mocno, że wybrałam...
- ... ogarnęła, całą kulę ziemską, aby pochłonąć tę ostatnią grzeszną gromadę, ścierpłą z trwogi za mizerną osłoną rzeki, aby ich, nieszczęsnych, wydanych...
- ... szkolne nie wystarczało. Na pauzach, zaledwie przełamało się drętwotę ciała ścierpłego od siedzenia w ławce i drętwotę obcości - już znowu terkotał...
- ... szybkie spojrzenie ze swoją kapłanką.
Tak złowieszczo błysnął okiem, że ścierpłem.
Przyłapał mnie na kłamstwie i teraz dobierze mi się do... - ... że non sum dignus.
Wolałem nie pytać, dlaczego.
Ponieważ poniewczasie ścierpłem na myśl, że jestem podejrzany o
mordercze instynkty, którym sam... - ... prowadziła stromo ku domowi starego Burby. Dziadzia zasapał się, widać ścierpło mu ramię, gdyż przełożył Polka na drugi bark. Szedł oddychając...
- ... zamiaru. Rzucił je na trawę, popadając znowu w odrętwienie. Polkowi ścierpły nogi przykurczone niewygodnie w ciasnym schowku za krzakiem. Bał się...
- ... i jego żonę. Natychmiast po akcji...
- Bardzo był poturbowany?
- Trochę ścierpły im ręce. Poza tym wszystko w porządku.
- Wirth, pojedziesz teraz... - ... był obłudny uśmiech przebaczenia i nozdrza dyszące zemstą?
Policzki Marty ścierpły - twarz w lustrze pobladła. Marta zrozumiała: żak, gniew, obłudne przebaczenie...
