rejestrach i rejonach.<br>Nawiązanie do średniowiecznego organum - jednej z pierwszych form europejskiej wielogłosowości - jest w pieśni dość wyraźne. Świadczą o tym równoległe kwinty i kwarty oraz dźwięki stałe (burdonowe), na których tle pojawia się już na samym początku charakterystyczny cantus firmus zbudowany na rozłożonym akordzie kwartsekstowym: raz molowym, raz durowym. Notabene, motywy oparte na rozłożonym molowym akordzie kwartsekstowym można uznać za kluczowe w trzech początkowych pieśniach cyklu.<br>Innym częstym motywem-kluczem są tarasowo wznoszące się lub opadające diatoniczno-chromatyczne pochody trzech lub czterech dźwięków. W Gamajunie - drugiej z kolei pieśni - jest to np. sekwencja: e - fis - g / fis - g - a / g