Chciałabym choć raz w życiu poczuć się komuś potrzebna... Chciałabym poczuć akceptację środowiska, stanąć na jednym poziomie z innymi, nie być wciąż odpychaną... Chciałabym, żeby ktoś kiedyś pomyślał o mnie, dobrze pomyślał, choć na chwilkę malutką...<br>To wszystko bez sensu. Ja po prostu jakąś &lt;orig&gt;popierdółką&lt;/&gt; jestem &lt;emot&gt;:'(&lt;/&gt; Do widzenia. Idę płakać... <br>PS. Dziękuję Justynce - jedynej osobie, która chciała mnie jako tako pocieszyć. Nie zapomnę tego &lt;emot&gt;:*&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Nie ma o czym pisać... i nie ma o czym śpiewać...&lt;/&gt;<br>I chyba dobrze, bo nie wiem, czy ktoś chciałby słuchać mego śpiewu &lt;emot&gt;:P&lt;/&gt; Właśnie czytałam mamie "english review" I bardzo śmiałyśmy się z "Garden School Band