Dla ciał cieplejszych przypada na krótszy zakres fal, dla ciał chłodniejszych na dłuższy. Powierzchnia Ziemi emituje promieniowanie długofalowe (podczerwone). Część z niego ucieka w przestrzeń kosmiczną, a pozostałe absorbuje para wodna, cząsteczki dwutlenku węgla i innych gazów w atmosferze. Nazywa się to efektem cieplarnianym – atmosfera przepuszcza promieniowanie krótkofalowe od Słońca, a zatrzymuje długofalowe od gruntu. Obieg i przemiany energii słonecznej w atmosferze i na powierzchni Ziemi w sposób schematyczny przedstawiono na rysunku 5.2. Powierzchnie pokryte śniegiem i lodem odbijają większą ilość promieniowania krótkofalowego niż pokazano na rysunku 5.2, gdyż ich albedo jest wyraźnie większe niż gruntu lub wody