błędy popełnione w przygotowaniu i przeprowadzeniu. Podkreślano, jak ważne są predyspozycje osobiste funkcjonariusza i że powinien on budzić zaufanie u tajnego współpracownika i wpływać korzystnie na jego pracę.<br><br>Każdy oficer zobowiązany był do stałej kontroli współpracownika (poprzez innych TW lub np. podsłuch), do pomysłowego organizowania zadań i do systematycznego szkolenia. Tajny współpracownik składał raporty na piśmie, rzadko ustnie, i otrzymywał gratyfikację. Instrukcja nakazywała: "nagradzać osiągnięcia, sumienność i inicjatywę (nagroda pieniężna, rzeczowa lub pomoc w problemach życiowych), mając na uwadze, aby nagrody nie stały się czynnikiem skłaniającym do nierzeczowego lub nieobiektywnego informowania".<br><br>Jeśli TW wykonał zadanie i przestawał być przydatny, służba zawieszała