na sprzedaży makulatury.<br><br>Szkoła dla dzieci imigrantów mieści się trzy ulice za zakładem fryzjerskim pani Li. &lt;foreign&gt;Helloooo&lt;/&gt;! - chór dziecięcych głosów wita po angielsku zagranicznych gości w sali trzeciej klasy. Semestr kosztuje tu 500 yuanów. Mniej niż w zwykłych podstawówkach, jednak rotacja jest duża, dzieci chodzą do szkoły w kratkę, bo rodziców nie zawsze stać na czesne. Na świeżo pomalowanej ścianie władze powiesiły tabliczkę: Szkoła istnieje od 1994 r. W rzeczywistości przez pierwsze 10 lat imigranci sami organizowali zajęcia. Ci, co umieli czytać, uczyli czytania, bieglejsi w matematyce uczyli liczyć. Dopiero rok temu, gdy skali problemu nie dało się dalej ignorować, znalazły