Polska nazwa Stambuł jest refleksem dawnego osmańskiego Stambol. Podstawą tej nazwy stało się wyrażenie przyimkowe, którym Grecy określali Konstantynopol. Do Turków doszła postać bez i-, wbrew temu, co długo sądzono, kierując się słusznie źródłem greckim, ale literackim (z samogłoską na początku), podczas gdy w rzeczywistości źródłem wyrazu była grecka postać dialektalna: stambóli, powstała ze stan Póli(n) ‘do Miasta’ lub ‘w Mieście’. Późniejsze tureckie i- w nagłosie słowa İstanbul wydaje się być zwykłą protezą, wstawioną przed grupę spółgłoskową; nie jest to jednak zupełnie pewne.
Odpowiedź opracowałam na podstawie nie opublikowanego jeszcze artykułu, udostępnionego mi uprzejmie przez autorów: prof. Marka Stachowskiego z UJ i dr. Roberta Woodhouse’a z University of Queensland w Australii.