Akcent w nazwiskach rosyjskich

Akcent w nazwiskach rosyjskich
3.06.2016
3.06.2016
Czy w języku polskim akcentujemy rosyjskie nazwiska zgodnie z ich wymową w języku rosyjskim?

Pozdrawiam
Czytelnik
Tak, ale wyłącznie w mianowniku. W pozostałych przypadkach gramatycznych w języku polskim akcent pada w tych nazwiskach na drugą sylabę od końca, czyli jest paroksytoniczny. Powiemy więc proparoksytonicznie (jak w języku rosyjskim) w I przypadku np. [Karenina], [Anodina], [Szarapowa], ale w dopełniaczu, celowniku czy w narzędniku itd. w y ł ą c z n i e paroksytonicznie [Kareniny], [Anodiny], [Szarapowej]; [Kareninie], [Anodinie], [Szarapowej]; z [Kareniną], [Anodiną], [Szarapową] itd.
Również w wypadku rosyjskich nazwisk męskich (np. Puszkin, Oniegin, Borodin, Turgieniew [wym. Puszkin], Oniegin], [Borodin], [Turgieniew]) – w formach przypadków zależnych mających o jedną czy dwie sylaby więcej od formy mianownikowej akcent przesuwa się na zgłoskę przedostatnią: [Puszkina], [Oniegina], [Borodina], [Turgieniewa]; [Puszkinowi], [Onieginowi], [Borodinowi], [Turgieniewowi]; z [Puszkinem], [Onieginem], [Borodinem], [Turgieniewem] itd. Na wszelki wypadek podaję źródło owego normatywnego ustalenia: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego (Warszawa 2004) – hasło Karenina [wym. Karenina], D. Kareniny (nie: Kareninej) [wym. Kareniny, nie: Kareniny]), s. 383, oraz hasło Oniegin [wym. Oniegin], D.B. Oniegina [wym. Oniegina, nie: Oniegina], s. 708.
Maciej Malinowski, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego