Wyrazy, w których po bi (niezależnie od pochodzenia tej cząstki) następuje litera oznaczająca samogłoskę, wymawiamy dwojako: synchronicznie lub asynchronicznie.
Wymowa synchroniczna polega na tym, że dwa ruchy artykulacyjne, które są potrzebne do realizacji połączeń dźwięków biu, bia itp., czyli ruch warg (zwarcie) i ruch języka (wznoszenie się środka języka ku podniebieniu twardemu), są wykonywane jednocześnie, w związku z czym powstają dźwięki typu b’u, b’a (słyszymy miękkie bi, nie zaś bj).
Przy wymowie asynchronicznej ruch języka jest opóźniony w stosunku do ruchu warg, w związku z czym powstaje dźwięk typu bju, bja (najpierw wymawiamy b, a później j).
Oba typy wymowy są poprawne, przy czym wymowa drugiego typu, wymagająca od mówiącego mniej wysiłku (po prostu łatwiejsza), jest częstsza.
Na pewno w wymowie wyrazu biuret nie należy rozdzielać cząstki bi od dalszej części wyrazu. Gdybyśmy więc słowo to podzielili na sylaby, otrzymalibyśmy biu-ret, nie zaś: *bi-u-ret.