Jak udało mi się ustalić, imię Youngjae składa się z dwóch cząstek: young [wym. jong] i jae [wym. je], a imię Youngbae z dwóch cząstek: young [wym. jong] oraz bae [wym. be]. Daje to więc artykulację [jongje] oraz [jongbe] z przyciskiem na [je], [be]. I właśnie akcentuacja oksytoniczna sprawia, że lepiej pozostawić owe koreańskie imiona nieodmienione. Recz jasna, teoretycznie (ze względu na wygłosowe e) możliwa jest deklinacja D. Youngjaego, Youngbaego, C. Youngjaemu, Youngbaemu, N. z Youngjaem, z Youngbaem itd., ale warto się za nią jednoznacznie opowiedzieć? Nie odmieniałbym również z tego samego powodu imienia Jaeho [wym. jeχo], a już na pewno imienia Minsu [wym. minsu] kończącego się na u. Dodajmy, że Koreańczycy używają zazwyczaj jednosylabowego nazwiska i dwusylabowego imienia i że nazwisko stoi zawsze na miejscu pierwszym (np. Kim-Youngbae, Choi-Minsu, Pak-Jaeho).