W odróżnieniu od monologu wypowiedzianego monolog niewypowiedziany (wewnętrzny, pomyślany), który stanowi formę rozmowy bohatera z samym sobą, adresowaną jednak do czytelnika, umieszcza się zazwyczaj w cudzysłowie (rzadziej bez tego znaku), a odnoszącą się do niego wypowiedź narratora zapisywaną od małej litery po czasowniku typu: pomyśleć oddziela się myślnikiem (rzadziej przecinkiem). Kropka zamyka całość konstrukcji monologowo-narracyjnej. W dyktandzie był zatem błąd. Znakami, które mogłyby wystąpić w przytoczonym przykładzie w miejscu kropki, są pytajnik, wykrzyknik i/lub wielokropek.