Rzeczownik kłapy nie jest notowany przez żaden słownik ogólny (a nie udało mi się ustalić, czy istnieje słownik gwary osób zajmujących się dubbingiem), w związku z czym nie wiemy, czy jego hipotetyczna liczba pojedyncza brzmiałaby (ten) kłap (wówczas mielibyśmy dopełniacz liczby mnogiej: (tych) kłapów), czy (ta) kłapa (wówczas: (tych) kłap). Jako że w tekstach dostępnych w internecie występują inne formy niż dopełniaczowa, pozostają nam jedynie domysły podparte intuicją użytkowników tej odmiany języka, do której kłapy należą. Można więc zapytać na forum poświęconemu dubbingowi o to, która forma jest częstsza.
Jedno nie ulega wątpliwości – motywacja semantyczna wyrazu. Powstał on czasownika kłapać ‘szybko otwierać i zamykać szczęki, uderzając jedną o drugą’.