Rzeczownik omrzel pochodzi od czasownika omrzeć, zanotowanego w Słowniku języka polskiego J. Karłowicza, A. A. Kryńskiego i W. Niedźwiedzkiego, a znaczącego tyle co ‘obmierznąć, zbrzydnąć’. Nazwa chrząszcza niewątpliwie nawiązuje więc do jego wyglądu, a przede wszystkim odczuć, które ten wygląd budzi. Trudności z odtworzeniem etymologii omawianego rzeczownika są zrozumiałe – czasownik, który go motywuje, już dawno wyszedł z użycia, skoro autorzy wspomnianego słownika, wydanego w latach 1900–1927 kwalifikują go jako archaiczny i powołują się na Psałterz floriański, a zatem zabytek spisany na przełomie XIV i XV wieku. Nie udało mi się niestety ustalić, od kiedy nazwa omrzel piaskowy funkcjonuje w języku polskim, wydaje mi się jednak, że nie notuje go Krzysztof Kluk w IV tomie dzieła Zwierząt domowych i dzikich osobliwie kraiowych historyi naturalnej początki i gospodarstwo zatytułowanym O owadzie y robakach.