Przydawka klasyfikująca, zwana też gatunkującą, nie wskazuje na doraźną cechę obiektu nazwanego rzeczownikiem, lecz na jego (tego obiektu) przynależność do jakiegoś zbioru, na typ nazywanego rzeczownikiem zjawiska (przedmiotu itp.) – zwykle wraz z wyrazem określanym tworzy termin. Umieszczana jest po rzeczowniku: postać fantastyczna (‘postać z baśni, z utworu science fiction itp.’), źródło historyczne (‘źródło używane w historii’), kuchnia chińska (‘potrawy jadane w Chinach’), kultura mykeńska (‘kultura rozwijająca się w II tysiącleciu p.n.e. we wschodniej części Morza Śródziemnego’ – definicja znaczenia za: Uniwersalny słownik języka polskiego PWN pod red. S. Dubisza).
Jeśli zmienimy szyk wyrazów w przywołanych wyżej wyrażeniach, to przestaną one być terminami, a staną się połączeniami rzeczowników z przymiotnikami nazywającymi doraźne cechy: fantastyczna postać (‘wspaniała postać’), historyczne źródło (‘źródło mające wartość historyczną’), chińska kuchnia (‘kuchnia należąca do Chińczyka’, ‘kuchnia wyposażona w elementy wyprodukowane w Chinach’ itd.), mykeńska kultura (‘kultura Myken’). W tych wyrażeniach mamy przydawki jakościowe (zwane też charakteryzującymi).
To gwoli przypomnienia, a teraz odpowiedź na Pańskie pytanie. Z zasady przydawka gatunkująca powinna stać po rzeczowniku, nawet jeśli zmiana szyku nie spowoduje zmiany znaczenia. Zdarzają się jednak odstępstwa od tej reguły, np. stosunkowo niedawno odkryte rodzaje grypy mają nazwy z odwrotnym szykiem przydawki: świńska grypa, ptasia grypa.
Zdarza się, że granica między terminem a nieterminem jest bardzo płynna i mało uchwytna. Tak jest, jak sądzę, z wyrażeniem stworzonym z rzeczownika podmiot i przymiotnika kobiecy – z jednej strony, jego znaczenie składa się (mniej więcej) z sumy znaczeń składników (co sytuowałoby go w kręgu luźnych połączeń wyrazowych), z drugiej zaś strony, wyrażenie to ma dość stały charakter, jest stabilne w pewnym typie tekstów (co może przemawiać za uznaniem go za termin).
W drugim z przywołanych przez Pana wyrażeń umieściłabym przydawkę po rzeczowniku – dostojnik królewski, gdyż przymiotnik wskazuje tu na typ dostojnika (podobnie jak w nazwach: dostojnik państwowy czy namiestnik papieski).