RAF to skrótowiec głoskowiec złożony z pierwszych liter wyrazów tworzących rozwiniętą nazwę angielską Royal Air Force, wymawiany (ze względu na samogłoskę |a| w członie air) jak wyraz jednosylabowy [raf] (a nie: trzyzgłoskowy [er-a-ef] czy z angielska [ar-ej-ef]. Ponieważ kończy się na spółgłoskę, nabrał cech gramatycznych wyrazów rodzaju męskiego należących do IV deklinacji (np. traf, paragraf, ryngraf, wariograf) i odmieniających się według wzoru rzeczownikowego nieżywotnego: RAF-u, RAF-owi, RAF-em, RAF-ie. Dlatego mówi się i pisze:
RAF p o w s t a ł 1 kwietnia 1918 r. z połączenia Royal Flying Corps (Królewskiego Korpusu Lotniczego) oraz Royal Naval Air Service (Służby Lotniczej Marynarki Królewskiej);
Do końca pierwszej wojny światowej RAF m i a ł 4 tys. pilotów oraz 114 tys. personelu naziemnego;
RAF u c z e s t n i c z y ł w desancie aliantów w Normandii;
RAF z b o m b a r d o w a ł w 5 marca 1943 r. Essen.
Dopuszcza się jednak składnię RAF powstały…; RAF miały…; RAF uczestniczyły…; RAF zbombardowały…, czyli z formami czasownikowymi jako orzeczeniami w liczbie mnogiej. Dzieje się tak dlatego, że skrótowiec RAF oddawany bywa po polsku słowami Królewskie Siły Powietrzne (w Wielkiej Brytanii). Możliwe jest też pozostawienie członu RAF bez odmiany (vide T. Dytko, Na skrzydłach RAF, Bielsko-Biała 1998, Wydawnictwo Augustana).