Setnie to przysłówek utworzony od przymiotnika setny, a ten, jak wiadomo, pochodzi od liczebnika sto.
Dziś oznacza on tyle co ‘znakomicie, świetnie’ i łączony jest głównie z czasownikiem bawić się (Setnie się bawił). Znaczenie to nawiązuje do analogicznego znaczenia przymiotnika setny ‘wspaniały, świetny’, łączonego także z nazwami odnoszącymi się do zabawy (setny dowcip, setna zabawa).
Motywacja przenośnego znaczenia przymiotnika (a w konsekwencji też i przysłówka) jest jasna: sto to dużo (i dosłownie: Działo się to sto lat temu, i w przenośni: Sto lat się nie widzieliśmy!), a zatem setnie to także dużo. Tak właśnie, za pomocą synonimów: dużo, wiele, moc kogo, czego, bardzo, wielce, mocno, szczerze, okropnie, nadzwyczaj, porządnie, co się zowie, niezmiernie, tęgo, dobrze, dzielnie, potężnie, doskonale, wybornie wyjaśnia znaczenie przysłówka setnie tzw. słownik warszawski (pochodzący – nomen omen – sprzed stu lat), a ilustruje je przykładami: Z nim gadać nie może, choćby setnie rada, Kocha cię twój braciszek, bo cię setnie złupił, Setniem wdzięczen waszmości za łaskawe chęci, Cybula się tam setnie udawała.