Skrótowiec nazwy centralnego organu administracji rządowej działającego pod nazwą Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (1918–45) występuje w dwóch formach: MWRiOP lub – rzadszej – MWROP. W pracy naukowej przy pierwszym wystąpieniu nazwy w pełnym brzmieniu zaleca się podanie w nawiasie formy skróconej. Przy dalszych powołaniach można posługiwać się wyłącznie skrótowcem, np.

Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (dalej: MWRiOP) utworzone zostało na mocy dekretu Rady Regencyjnej z 3 stycznia 1918 r. o tymczasowej organizacji naczelnych władz Królestwa Polskiego – z przekształcenia Departamentu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Tymczasowej Rady Stanu. Kompetencje MWRiOP obejmowały: zarząd szkolnictwa wszelkich stopni i typów, opiekę nad nauką, literaturą i sztuką, archiwami, bibliotekami, czytelniami, muzeami, sztuką, teatrami oraz wykonywanie praw i opieki nad sprawami wyznaniowymi państwa.

Pisząc o osobie kierującej ministerstwem, możemy stosować następujący zapis: minister WRiOP lub – gdy wyrażenie to występuje często – min. WRiOP, np.

W roku 1928 minister WRiOP Gustaw Dobrucki wspierał – konkurencyjny wobec Związku Narodowego PMA – sanacyjny Naczelny Akademicki Bezpartyjny Komitet Współpracy z Rządem.

W dniu 9 grudnia 1926 r. min. WRiOP profesor Kazimierz Bartel wydał specjalny okólnik o nauce religii w szkole.

Pisownię nazwy urzędu jednoosobowego wielkimi literami stosuje się w aktach prawnych, np. Rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych z dnia 4 lipca 1927 r. w sprawie bezpłatnego dostarczania druków dla celów bibliotecznych i urzędowej rejestracji. Jest ona dopuszczalna także wówczas, gdy nazwa taka odnosi się do konkretnej osoby i występuje w pełnym brzmieniu, np.

Aktu upaństwowienia Szkoły dokonał Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego – Antoni Ponikowski (wychowanek siedleckiego gimnazjum).