Święty Jan Paweł II
wiem, że wyraz święty wchodzący w skład nazwy osoby powinniśmy pisać wielką literą, np. Święty Jan, Święty Piotr. Ale czy tak samo należy postąpić w przypadkach takich jak Święty Jan Paweł II, w których wyraz święty nie jest – by tak rzec – niezbędną do identyfikacji częścią nazwy danej osoby?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
31.12.2015
31.12.2015
Szanowni Państwo, wiem, że wyraz święty wchodzący w skład nazwy osoby powinniśmy pisać wielką literą, np. Święty Jan, Święty Piotr. Ale czy tak samo należy postąpić w przypadkach takich jak Święty Jan Paweł II, w których wyraz święty nie jest – by tak rzec – niezbędną do identyfikacji częścią nazwy danej osoby?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
Co się tyczy pisowni wielką literą Święty Jan, Święty Piotr, to Wielki słownik ortograficzny PWN pod redakcją E. Polańskiego (Warszawa 2012, s. 927) tego nie potwierdza; przy haśle święty podaje: święty Piotr.
Inaczej traktuje rzecz Pisownia słownictwa religijnego Renaty Przybylskiej i Wiesława Przyczyny (Tarnów 2011, Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej „Biblos”, s. 14), będąca ulepszoną wersją Zasad pisowni słownictwa religijnego pod redakcją Renaty Przybylskiej (Tarnów 2004). W regule 1.9. „Nazwy własne świętych, błogosławionych i sług Bożych”) natrafiamy na informację, że należy pisać Święty Jan Ewangelista, Święty Jan Chrzciciel, Święty Josemaria Escrivá, Święty Jan z Dukli, Święty Jan z Kęt oraz Sługa Boży Stefan Wyszyński i Błogosławiony Jan Paweł II. Zgodnie z tym napisze się również Święty Jan Paweł II. Jest to, jak widać, rozstrzygnięcie inne niż to podawane dotychczas w słownikach ortograficznych. Wyrazy święty i błogosławiony, a także wyrażenie sługa Boży uznane zostały w Pisowni słownictwa religijnego za integralną część nazwy własnej. Wydaje się, że w tej sytuacji należy jak najszybciej ujednolicić pisownię we wszystkich słownikach ortograficznych bądź dopuścić zapis oboczny (święty Jan Ewangelista // Święty Jan Ewangelista czy święty Jan Paweł drugi // Święty Jan Paweł II itp.).
Inaczej traktuje rzecz Pisownia słownictwa religijnego Renaty Przybylskiej i Wiesława Przyczyny (Tarnów 2011, Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej „Biblos”, s. 14), będąca ulepszoną wersją Zasad pisowni słownictwa religijnego pod redakcją Renaty Przybylskiej (Tarnów 2004). W regule 1.9. „Nazwy własne świętych, błogosławionych i sług Bożych”) natrafiamy na informację, że należy pisać Święty Jan Ewangelista, Święty Jan Chrzciciel, Święty Josemaria Escrivá, Święty Jan z Dukli, Święty Jan z Kęt oraz Sługa Boży Stefan Wyszyński i Błogosławiony Jan Paweł II. Zgodnie z tym napisze się również Święty Jan Paweł II. Jest to, jak widać, rozstrzygnięcie inne niż to podawane dotychczas w słownikach ortograficznych. Wyrazy święty i błogosławiony, a także wyrażenie sługa Boży uznane zostały w Pisowni słownictwa religijnego za integralną część nazwy własnej. Wydaje się, że w tej sytuacji należy jak najszybciej ujednolicić pisownię we wszystkich słownikach ortograficznych bądź dopuścić zapis oboczny (święty Jan Ewangelista // Święty Jan Ewangelista czy święty Jan Paweł drugi // Święty Jan Paweł II itp.).
Maciej Malinowski, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
