Choć nie ma ścisłych zasad dotyczących wymowy obcojęzycznych inicjałów, to przyjęło się, że inicjały, które towarzyszą nazwisku noszonemu w kraju anglojęzycznym, wymawiamy po angielsku. Gdy prezydentem USA był George Walker Bush, zwyczajowo pierwszą literę jego drugiego imienia czytano tak, jak się wymawia jej nazwę w języku angielskim: ['dʌbǝlju] (co zresztą budziło czasem kontrowersje, a czasem nieporozumienia – niektórzy Polacy sądzili, że „dablju” to imię).
Jeśli mamy do czynienia z samymi inicjałami (bez towarzyszącego nazwiska), to wymawiamy je bądź tak jak w oryginale (a więc H.P. – [eɪʧ-pi:]), bądź po polsku ([ha-pe]) – nie ma tu reguł. Podobnie jest zresztą z anglojęzycznymi skrótowcami – jedne są wymawiane wyłącznie po polsku (USA – [u-es-a]), inne wyłącznie po angielsku (FBI – [εf-bi:-aɪ]), a inne: i tak, i tak (GPS – [gie-pe-es] i [ʤi:-pi:-εs]).