Nie jest prawdą, że nie można zacząć zdania od więc. Pogląd, że zdania takie są źle zbudowane, szerzą chyba – w dobrej wierze – nauczyciele, którzy mają pecha pracować ze słabymi uczniami. Dobry uczeń nie zacznie odpowiedzi od więc, tylko od wyrazu, który nawiązuje do pytania (często od wyrazu, który w pytaniu jest pod akcentem zdaniowym, lub od zorganizowanej wokół niego grupy wyrazów), np. „Na czym polega symboliczny sens Wesela? – Symboliczny sens Wesela polega na…”. Słaby uczeń powie zaś: „Więc symboliczny sens Wesela polega na…” albo poprzestanie na „Więc…”, bo brak wiedzy nie pozwoli mu powiedzieć więcej.
Przedmiotem Pani pytania, jak się domyślam, nie jest jednak takie więc, o którym mowa wyżej, lecz spójnik wynikowy. W tekście narracyjnym lub argumentacyjnym (np. w rozprawce szkolnej) inicjalne więc może być niezręczne, np. „Jak widzimy, twierdzenie takie jest mało prawdopodobne. Więc rozpatrzmy tezę przeciwną”. Ostatnie zdanie zabrzmiałoby lepiej w szyku odwróconym: „Rozpatrzmy więc tezę przeciwną”, natomiast zamiana „Więc…” na „Tak więc…” niewiele by tu dała. „Tak więc…” jest sygnałem podsumowania, a w powyższym przykładzie do podsumowania jeszcze daleko.
Nawet wynikowe więc może się znaleźć na początku zdania, ale raczej w języku potocznym, np. „Więc jak będzie: idziesz z nami czy zostajesz?”.