Geograficzna nazwa własna po tytule powinna wystąpić w dopełniaczu, por np. książę Mazowsza, zwłaszcza że tak też należałoby przetłumaczyć angielską konstrukcję. Powinno w takim razie być hrabia Oksfordu. Pierwszy wyraz odmienia się zależnie od kontekstu, drugi zawsze wystąpi w tej samej formie, mamy tu bowiem związek rządu. Formy typu diuk Montrose należy tłumaczyć tym, że wielu nazw geograficznych nie odmieniamy, w rzeczywistości jednak kontekst wskazuje na dopełniaczową formę wyrazu.
Jeśli po tytule następuje nazwa rodowa, należałoby ją pozostawić w mianowniku, np. George Gordon Byron, 6. baron Byron, ewentualnie użyć konstrukcji z rodu baronów Byronów (choć tu bym dopuścił też wariant z rodu baronów Byron). Znajduje to analogię w rodzimych konstrukcjach typu z rodu książąt Radziwiłłów.