Owszem, jest ryzyko, że słowa, które budzą w nas niechęć, upowszechnią się, a nawet zostaną usankcjonowane w słownikach. Dlatego nie warto palić za sobą mostów, mówiąc na przykład: „Nigdy w życiu przez moje usta nie przejdzie słowo X”. Z równą emfazą ktoś mówi czasem: „Nigdy więcej moga noga nie postanie w twoim domu”. A potem okazuje się, że musi „postanąć”, czasem szybciej, niżby się ta osoba spodziewała.
Przykład, który Pan przytoczył, jest pouczający. Językoznawcy poloniści z początku krytykowali słowo unikalny – używane w znaczeniu 'bardzo rzadki, unikatowy' – jako rzekomo mylące, bo mające znaczyć 'dający się uniknąć'. Potem ktoś przeprowadził dokładną analizę i dowiódł, że w systemie słowotwórczym polszczyzny brak wystarczających przesłanek, aby słowu temu przypisywać takie znaczenie, jakie chcieli mu przypisać normatywiści. Jednocześnie – ponieważ język nie lubi jednostek tożsamych funkcjonalnie – realne znaczenia słów unikalny i unikatowy się zróżnicowały, co nawet znalazło wyraz w słownikach.
Czy z autentykacją będzie tak samo jak z unikalnym, tego nie wiem. Polskojęzyczna Wikipedia tłumaczy angielskie authentication na uwierzytelnianie i ostrzega, że autentykacja to forma błędna. Życzę jej autorom, żeby ich stanowisko było wskazówką dla piszących.