Radio odmienia się od kilkudziesięciu lat. Oto przykład z 1938 r.: „Współdziałać będą na tym terenie z radiem T-wo Krzewienia Muzyki Kameralnej, Ormuz i T-wo Muzyki Współczesnej” (Praktyczna Pani). Narzędnik, o który Pan pyta, brzmi tak jak w cytowanym zdaniu. Konstrukcji z radio nie znaleźliśmy, a wyjątki mają charakter pozorny, np. „(…) moja współpraca z Radio Free Europe”.
Dawniej nieodmienne, dziś radio zachowuje formę nieodmienioną tylko w miejsowniku, a i tu obocznie: w Polskim Radio lub w Polskim Radiu (przy czym druga konstrukcja jest częstsza). Odmianie opiera się jeszcze dopełniacz liczby mnogiej, gdyż z niejasnych powodów unikamy formy radiów i wolimy mówić radioodbiorników lub odbiorników radiowych.