de-prawować

de-prawować
12.05.2010
12.05.2010
Sądziłem intuicyjnie, że w deprawowaniu kluczem jest owo zaprzeczone przedrostkiem prawo. „Odkryłem” jednak angielskie odpowiedniki depraved i depravity. Skąd (od czego) się więc deprawowanie wywodzi?
Pozdrawiam
Grzesiek Korusiewicz
Deprawować polszczyzna zapożyczyła najprawdopodobniej z niemieckiego depravieren, ale losy tego wyrazu można prześledzić do łacińskiego pravus, które wcale nie znaczy 'prawy', tylko przeciwnie – 'nieprawy, zły'. Łaciński czasownik depravare znaczy zaś 'czynić złym' i odpowiada polskiemu 'deprawować' (ma także znaczenie konkretne 'wykrzywiać, paczyć'). Kojarzenie deprawacji z prawem – wyrazem słowiańskim – jest wdzięcznym przykładem tzw. etymologii ludowej. O skojarzenie takie tym łatwiej, że cząstka de- w wielu wyrazach wyraża negację, por. decentralizacja, destabilizacja i in.
Mirosław Bańko, PWN
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego