Mnie ciągle rażą jako kalka składni angielskiej. Spotyka się je głównie w prasie i w innych mediach (łatwo to sprawdzić w NKJP), w książkach są niemal nieobecne. Akceptować by je można co najwyżej warunkowo, na poziomie tzw. normy użytkowej. Sam wolę konstrukcje tradycyjne, np. drugi pod względem wielkości, nie drugi największy. Te nowe, angielskie mają jednak tę zaletę, że są krótsze i łatwiej je tworzyć, por. drugi najlepszy, ale nie drugi pod względem lepszości, tylko drugi pod względem jakości.