Słowniki poprawnej polszczyzny traktują zwroty stać na bramce i grać na obronie jako środowiskowe, jako lepsze w polszczyźnie ogólnej oceniają więc warianty stać w bramce i grać w obronie. Zwyczaj językowy jest jednak inny: obrońca gra w obronie tak jak napastnik w ataku (użycie przyimka na jest tu rzadkie i rzeczywiście środowiskowe), natomiast bramkarz może równie dobrze stać w bramce, co na bramce – druga konstrukcja jest równie częsta, nie tylko w języku sportowców, trenerów, działaczy i dziennikarzy sportowych.