Słowo duet nie łączy się z orzeczeniem w lm, ta osobliwość dotyczy tylko rzeczowników osobowych na -stwo. Z dwóch konstrukcji: duet fortepianu i wiolonczeli oraz duet fortepian i wiolonczela obie są poprawne, por. „(…) polsko-austriacki (…) duet Mariana Rawicza i Waltera Landauera (…)” i „Gdy debiutowali, duet Rawicz–Landauer nadal występował i nagrywał” (oba cytaty z książki Mariusz Urbanka Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek). W konstrukcjach drugiego rodzaju można użyć półpauzy (tzn. kreski średniej długości) bez spacji albo łącznika (kreski najkrótszej) bez spacji, por. Adam Wolański, Edycja tekstów, s. 57, gdzie m.in podano przykład: duet gitar klasycznych Alber–Strobel.