se

se
12.11.2010
12.11.2010
Bardzo proszę powiedzieć, czym jest se? Wiem oczywiście, że jest to bardzo potoczna i skrajnie uproszczona forma zaimka zwrotnego sobie. Mówi się np. „Zamówię se pizzę na obiad” – wydawałoby się, że to typowy wytwór gwary uczniowskiej czy młodzieżowej. Ale słówko se znajduję niekiedy w starszych i bardziej literackich tekstach, np. w jednej z baśni z Klechd domowych jest takie coś: „Idzie, pogwizduje, laseczką macha, bo i laseczkę se sprawił”. Czy zatem se ma jakiś rodowód gwarowy?
Tak, se ma rodowód gwarowy, z gwar zaś przeniknęło do języka potocznego. Pojawia się ponadto w tekstach literackich pisanych gwarą albo stylizowanych na gwarę bądź polszczyznę potoczną. Słownik gwar polskich Jana Karłowicza podaje dla tego słowa obfitą dokumentację, m.in. taki oto zastanawiający przykład: „Żal mojej Kasieńki, com se ją opuścił”. Napisałem „zastanawiający”, gdyż słowa com se ją opuścił – w literackiej polszczyźnie: którą sobie opuściłem – brzmią tak, jakby nadawca odszedł od dziewczyny dla przyjemności lub własnej wygody (por. zjadł sobie, pospał sobie, poleżał sobie, dogodził sobie). I mimo że tak się stało, teraz mu żal.
Mirosław Bańko, PWN
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego