W słowniku etymologicznym Wiesława Borysia jest artykuł poświęcony czasownikowi świergotać. Autor traktuje go jako pochodny od dialektalnego świrgać. Słowo świergolić, o które Pani pyta, wywodzi się prawdopodobnie z tego samego źródła. Boryś rekonstruuje wspólną dla tych czasowników podstawę w języku prasłowiańskim i informuje, że – podobnie jak bardziej dziś znane, synonimiczne ćwierkać – mają one charakter dźwiękonaśladowczy.
Więcej przykładów naśladowania ptasich głosów dostarcza półżartobliwy Zarys ćwierkologii Juliana Tuwima. Można też zajrzeć do atlasów ptaków i innych książek ornitologicznych. W jednej z nich autor (Jan Sokołowski, Ptaki Polski) tak oto charakteryzuje głos czyżyka: „Głos wabiący: tete dije. Śpiew: czyk czyżyk dedije bee”. Można posłuchać ptasich głosów w naturze albo z płyty CD, aby się przekonać, na ile głosem ludzkim da się naśladować głos ptaka.