Jeśli chodzi o pierwszy przykład, to nie ma potrzeby wskazywać za pomocą ukośnika (ani w inny sposób, np. przez użycie nawiasów), że rzeczownik może mieć referencję jednostkową lub ponadjednostkową. Wystarczy napisać: „Dokumenty tworzone są w ramach podpisanych umów”, co nie wyklucza przecież, że w jakiejś konkretnej sytuacji decyduje tylko jedna umowa jako jedyna podpisana lub jedyna odnosząca się do tematu. Jeżeli jednak dla nadawcy i odbiorcy jest jasne, że istnieje tylko jedna umowa merytorycznie właściwa, to wolno napisać też: „Dokumenty tworzone są w ramach podpisanej umowy”.
Inaczej można poradzić sobie z drugim przykładem: „Asystent przygotowuje umowę lub aneks, które wysyła do biura zarządu”. W tym wypadku zamiast ukośnika lepiej użyć spójnika, a zaimka względnego – ze względu na niezgodność rodzaju gramatycznego rzeczowników – użyć w liczbie mnogiej.
W ogromnej większości tego rodzaju przykładów ukośnik jest niepotrzebny, a nadmiar precyzji może tylko zaciemnić myśl i utrudnić komunikację.