zapis nazw obcych w odmianie

zapis nazw obcych w odmianie
27.10.2005
27.10.2005
Witam serdecznie!
W rozdziale zasad pisowni Odmiana nazwisk angielskich i francuskich jest następująca informacja: „Jeśli w którymś przypadku gramatycznym brzmienie głoski kończącej temat nazwiska jest w języku polskim inne niż w języku oryginalnym, wówczas zakończenie tego nazwiska piszemy zgodnie z pisownią polską, a -e nieme i apostrof – jeśli występują – pomijamy”. A poniżej podany jest przykład: Mauriac [Moriak], z Mauriakiem, o Mauriacu. W świetle powyższej reguły nie rozumiem pisowni miejscownika; dlaczego nie Mauriaku?
Powyższej reguły szukałem, zastanawiając się nad pisownią słowa Metallica w poszczególnych przypadkach. Prosiłbym więc również o potwierdzenie, że prawidłowa deklinacja wyglądałaby tak: -ca, -ki, -ce, -kę, -ką, -ce, -o!.
Dziękuję i pozdrawiam,
Jarek Hirny
W wymowie oryginalnej na końcu mamy głoskę [k], identyczna wystąpi również w naszej wymowie tego nazwiska, stąd nie ma potrzeby polszczenia zapisu. Co innego w narzędniku, tu przed końcówką gramatyczną pojawia się u nas głoska [k´], tzn. miękkie [k], której w wymowie oryginalnej nie ma. Z tej przyczyny musimy spolszczyć zapis zakończenia nazwiska.
W związku z tym nazwę Metallica w przypadkach zależnych zapisujemy następująco: D. Metalliki [metallik´i], CMs. Metallice [metallice], B. Metallicę, N. Metallicą, W. Metallico!
Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego