• Czy wiesz, że...
    EKLERKA
    Słowo eklerka powstało od rzeczownika ekler, zapożyczonego z francuskiego
    éclair, co znaczy ‛błyskawica’. W użyciu jest także forma eklerek, ale żeńska eklerka lepiej pasuje do nazw innych ciastek, jak napoleonka, bajaderka, stefanka czy wuzetka. Nasuwa się pytanie, która cecha eklerki sprawiła, że Francuzi nazwali ją błyskawicą – podobno jej budowa, dzięki której można to ciastko szybko zjeść. W brytyjskich slownikach wydawnictwa Chambers eklerka ma żartobliwą definicję: „a cake long in shape, but short in duration”. Po polsku brzmiałoby to: „ciastko o długim kształcie, ale krótkim życiu”.
    Mirosław Bańko
     
  • Łatwo pomylić
    HOŻY
    Pokusa używania w zapisie tego przymiotnika ch bierze się poniekąd stąd, że w wymowie jest identyczny z mnogim męskoosobowym przymiotnikiem chorzy, od którego jednak
    znaczeniowo jest bardzo odległy. Hoży jest właśnie zdrowy, nawet więcej niż zdrowy, co dałoby się lepiej usłyszeć, gdybyśmy wymawiali dźwięczne h zamiast bezdźwięcznego, szepcząco rozlazłego ch. Podobnie hu ha jest o wiele bardziej dziarskie od poczciwie ocieplającego chuchania.
    Jerzy Bralczyk
     
  • To ciekawe
    Ostry język
    Czyli: umiejętność trafnego, dowcipnego i złośliwego mówienia. Przymiotnik ostry kojarzy się z
    czymś bolesnym, ale i godnym podziwu. Taki język chcielibyśmy mieć: jak brzytwa, jak żyleta. Nasza inteligencja powinna być ostra, i umiejętność jej wyrażania także. A jeśli kogoś może to zaboleć, to już trudno. Takim językiem można komuś dopiec, co wskazuje na jeszcze inny aspekt ostrości.
    Jerzy Bralczyk
     
Słowo dnia: rządzić

Zagraj z nami!

Chcesz sprawdzić swoją znajomość języka?

Zagraj teraz

Zasady pisowni

31. [146] Pisownia wyrażeń typu ręka w rękę, sam na sam, od deski do deski
Pisownia członów tego typu wyrażeń jest rozdzielna, np.
łeb w łeb, od deski do deski, oko w oko, raz w raz (= raz za razem), ręka w rękę, sam na sam, słowo po słowie, wet za wet, ziarnko do ziarnka, z miesiąca na miesiąc, z roku na rok.
Rozdzielnie pisze się też wyrażenie w tę i we w tę: Dźwig miarowo poruszał się w tę i we w tę stronę. Dopuszczalna jest też pisownia tego wyrażenia jako potocznego wte i wewte: Kręciła się bezmyślnie wte i wewte.
 
 
... >>

Zmieniają się czasy,
zmieniają się słowa

Zobacz w Słowniku języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, jak przez pół wieku zmieniło się słowo defensywa
Więcej słów

Powiedz to inaczej

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego