odmiana

Podajemy rozstrzygnięcia wszelkich problemów związanych z odmianą słów: czy dane słowo w ogóle się odmienia, jak je odmieniać, czy ma liczbę mnogą, czy dopełniacz ma końcówkę -u czy -a, jak brzmi w czasie przyszłym, jaki jest jego wołacz.

  • rokosz czy rozkosz?
    22.02.2014
    22.02.2014
    Szanowna Poradnio,
    mam problem z odmianą słowa (ten/ta) rokosz. Słownik ortograficzny PWN jest sprzeczny (przynajmniej w dopełniaczu – cała odmiana nie jest podana) ze słownikiem pod redakcją S. Dubisza. Bardzo proszę o rozwianie moich wątpliwości.
  • literatury romańskie
    22.02.2014
    22.02.2014
    Szanowni Państwo,
    zaintrygowały mnie ostatnio tablice informacyjne w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. Otóż niedaleko działu literatura polska znaleźć można literatury romańskie czy literatury niemieckojęzyczne i skandynawskie. Poczułam się zakłopotana: z jednej strony wywieszki te rażą moje oczy, z drugiej zaś – trudno instytucję tak zacną podejrzewać o błędy. Wydawało mi się dotąd, że literatura jest singulare tantum. Czy możecie Państwo rozwiać moje wątpliwości?
    Dziękuję!
  • Kogom ja nie spotkał!
    16.02.2014
    16.02.2014
    Szanowni Państwo,
    proszę o pomoc dot. poniższego zdania: „Tą linią cała huta jeździ, kogom ja nie spotkał”. Chodzi mi o słowo kogom. Nie mogę odnaleźć źródła pochodzenia tej formy, wydaje mi się z dialektu śląskiego bądź gwary. Czy mogę was prosić o pomoc? Skąd to słowo się wzięło, dla jakiej gwary, dialektu jest to typowe? Bądź może ktokolwiek podałby mi źródło, autora, gdzie znajdę wyjaśnienie tego słowa.
    Dziękuję i pozdrawiam
  • niech będzie
    22.01.2014
    22.01.2014
    Sprawdzając studenckie prace domowe, natknąłem się na sformułowanie typu „niech n [czyt. en] jest liczbą naturalną”. W pierwszej chwili chciałem skreślić to jako błąd językowy, bo przyjęło się w takich sytuacjach pisać „niech n będzie liczbą naturalną”. Z drugiej jednak strony mówimy „niech biegnie”, „niech idzie”, czyli słowo niech łączy się nie tylko z czasownikami w formie przyszłej, ale również w formie teraźniejszej. Czy można przez analogię powiedzieć niech jest?
  • Polaki
    19.01.2014
    19.01.2014
    W jakim wypadku można (jeśli w ogóle można) użyć słowo Polaki zamiast Polacy?
  • winny i winien
    10.01.2014
    10.01.2014
    Szanowni Państwo,
    które sformułowanie jest poprawne: „Ktoś jest winny pieniądze” czy „Ktoś jest winien pieniądze”? Czy słowa winien i winny można stosować zamiennie, gdy mówimy o czyjejś winie, np. „On jest temu winny”?
    Z wyrazami szacunku,
    Michał Janczewski
  • śledczy
    1.01.2014
    1.01.2014
    Czy naprawdę jedyna poprawna forma mianownika słowa śledczy w liczbie mnogiej to śledczowie? Wskazywałaby na to analogia z leśniczymi i motorniczymi, jednak brzmi to bardzo dziwnie. Słowniki na ten temat milczą…
  • stawić czoło
    21.12.2013
    21.12.2013
    Jak się odmienia czasownik stawić (występujący w zwrotach stawić opór i stawić czoło) w czasie teraźniejszym i przyszłym?
  • mrówkolew
    18.12.2013
    18.12.2013
    Jak akcentuje się wyraz mrówkolew i czy celownik mrówkolwu jest jedyną możliwością? Podobno formy wyjątkowe (psu, lwu, kotu, bratu) utrzymują się dlatego, że wyrazy używane najczęściej ewoluują najwolniej, a mrówkolew nie jest często używany. Zaryzykowałbym stwierdzenie, że mrówkolewowi brzmi lepiej, zwłaszcza że mówi się przecież sukinkotowi i psubratowi, a nie sukinkotu i psubratu.
  • twór, stwór i potwór
    10.12.2013
    10.12.2013
    Witam!
    Od dłuższego czasu nurtuje mnie kwestia odmiany trzech rzeczowników o wspólnym rdzeniu: twór, stwór i potwór. W dopełniaczu mają one formy: tworu, stworu/stwora i potwora. Dlaczego rdzeń inaczej się odmienia?
  • warsztaty
    5.12.2013
    5.12.2013
    Czy słowo warsztaty oznaczające zajęcia praktyczne doskonalące jakąś umiejętność mają liczbę pojedynczą?
  • obejdziony ponownie
    4.12.2013
    4.12.2013
    Chciałbym poruszyć jeszcze raz kwestię imiesłowu biernego od obejść. W wydanym w 1847 r. dziele Teodora Narbutta Dzieje narodu litewskiego w krótkości zebrane… znalazłem następujący fragment: „(…) obrał stanowisko odporne najdogodniejsze, jakie taktyka wojenna może nastręczyć: tył i skrzydła tak były w mocném położeniu, że ani okolonym, ani obejdzionym z tyłu być nie mógł”. Czy Narbutt mógł się spotkać z tą formą gdzieś w piśmiennictwie, czy raczej próbował utworzyć ją sam?
  • Przez co się odmieniają czasowniki?
    30.11.2013
    30.11.2013
    Drodzy Państwo,
    W szkole uczono mnie, że:
    1. czasownik odmienia się jedynie przez rodzaje, liczby, osoby, strony, tryby i czasy,
    2. imiesłów jest jedną z form czasownika.
    Jakiś czas temu uświadomiłem sobie, że przecież imiesłowy przymiotnikowe się deklinują. Czemu wobec tego w podręcznikach nie pisze się, że czasownik odmienia się także przez przypadki?
  • Mamania
    25.11.2013
    25.11.2013
    Dzień dobry,
    istnieje w Polsce wydawnictwo książkowe o nazwie Mamania. Bardzo proszę o rozwianie wątpliwości, czy gdyby go nie było – nie byłoby Mamani czy Mamanii?
    Pozdrawiam,
    K. Wiśniewska
  • nieobeszła ziemia
    25.11.2013
    25.11.2013
    Niedawne pytanie o imiesłów bierny od obejść przypomniało mi, że Jan Parandowski w Mitologii napisał: „Królestwo cieniów to nieobeszła równina”, ponadto w słowniku ortograficznym PWN (w słowniku języka polskiego już nie) znalazłem słowo nieobeszły ('niedający się obejść'). Czy zatem nieobeszły to jakiś archaizm, czy jednak można go używać współcześnie? Albo w dodatku utworzyć słowo obeszły zamiast np. obszednięty – jeśli ktoś naprawdę go potrzebuje…
  • ze zintegrowanym
    21.11.2013
    21.11.2013
    Witam,
    bardzo proszę o informację, które z poniższych wyrażeń jest poprawne: urządzenie ze zintegrowanym systemem czy urządzenie z zintegrowanym system?
    Dziękuję za odpowiedź.
  • Proszę odmienić…
    16.11.2013
    16.11.2013
    Dzień dobry!
    Proszę odmienić przez przypadki wyrazy deminutivum i deminutiva.
    Pozdrawiam
    Rafał Kowalski
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego