Słowo to jest enigmatyczne i zapewne autorzy tekstów używają go w różnych znaczeniach. W tytule płyty Lech Janerka również zapewne ukrył jakąś tajemnicę lub otworzył możliwość licznych interpretacji.
Wydaje mi się, że często słowo to może naśladować głośny, może rubaszny śmiech. W świecie teatru bywał to podobno skonwencjonalizowany zapis płaczu lub krzyku wypędzanego diabła. W języku francuskim słowo to nazywa odgłos głośno wyrażanego aplauzu lub niezgody. Pisze się też często (w Polsce Władysław Kopaliński w Słowniku wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych), że brouhaha [wym. bruaa] oznacza ‘zgiełk, wrzawę, harmider; zainteresowanie, rozgłos, podniecenie, o wiele przekraczające ważność albo znaczenie ich przyczyny’.
Dominuje francuska pisownia z -ou-. Uważa się też, że gromkie brouhaha pochodzi od hebrajskiego baruch habba ‘błogosławiony, który przychodzi’ (w imię Pańskie; por. Psalm 118, wers 26). Zwrot ten był używany często w modlitwach oraz jako formuła podziękowania i życzenia szczęścia podczas żydowskich wesel czy przy innych wydarzeniach. Zainteresowanych odsyłam do serwisu World Wide Words.

Pytanie jest bardzo enigmatyczne, w dodatku nie poznaliśmy treści Pana domysłów. Muszę więc przedstawić własne: dirować to prawdopodobnie wyraz związany z nurkowaniem, spolszczenie angielskiego DIR diving.

Wydaje mi się, że nie chodzi tu o żadne stare i zapomniane znaczenie słowa świecić, a kłopoty, które mamy z dokładnym zrozumieniem słów Zagłoby: „Niech im kat świeci!” biorą się stąd, że nie znamy dziś tak dobrze jak nasi przodkowie tych praktyk katowskich, do których nawiązują w polszczyźnie obecne w niej jeszcze zwroty, jak choćby Pal sześć! Groźbę słychać też w słowach „Poświecimy im!” w utworze wykonywanym przez Kaczmarskiego. Poświecić, grożąc, można różnie, np. pochodnią (por. marsze z pochodniami, które mają być wyrazem siły), ogniskiem (por. stosy palonych książek, a także ludzie paleni na stosach), pożarem (celowo wznieconym). Ogień jest symbolem dwuznacznym: z jednej strony oznacza ciepło i ochronę przed drapieżnikami, z drugiej niebezpieczeństwo, wojnę i śmierć.

Jest to miasto w Republice Południowej Afryki; nazwy tamtejsze mają zwykle jakiś związek z językiem afrikaans, a ten wywodzi się z języków germańskich. To oczywiście bardzo enigmatyczne wyjaśnienie, ale uzasadnia wymowę [ołc-horn].

Istotnie, nie ma tu różnicy innej niż statystyczna: pierwszeństwo przed kimś, czymś jest dziesięciokrotnie częstsze niż pierwszeństwo nad kimś, czymś. Oto dwa przykłady: „Przemysł ciężki ma pierwszeństwo przed przemysłem lekkim, tak brzmiała motywacja odmowy” (Mrożek), „(...) istnieje sprawa ważniejsza, taka, która ma niekwestionowane pierwszeństwo nad innymi” (Wprost).
Ze względu na swoją przewagę liczebną, ta pierwsza konstrukcja powinna mieć pierwszeństwo przed tą drugą. Można zresztą się wahać, czy konstrukcja pierwszeństwo nad nie jest wynikiem upodobnienia do konstrukcji prymat nad. Takie krzyżowanie różnych konstrukcji składniowych - fachowo zwane kontaminacją - jest źle widziane. Dlatego namawiamy Panią, aby konstrukcji z przyimkiem przed dawała Pani pierwszeństwo przed konstrukcją z przyimkiem nad.