błoto

Słownik języka polskiego PWN*

błoto
1. «rozmokła ziemia, tworząca gęstą, lepką masę»
2. «obszar grząski, zarosły trzciną, trawą itp.»
3. «sytuacja lub środowisko dwuznaczne moralnie»
4. «osady strącone w procesie produkcji cukru w błotniarkach»

• błotny • błotko • błocisko, błocko
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "błoto"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…z bólu na więziennym klepisku. Widocznie, mając twarz wepchniętą w błoto i słomę, łyknął mniej trującego dymu. Ten haust świeżego powietrza…

 

…śniegu mokrego nasączony wodą śnieg tworzy papkę wodno-śnieżną („błoto śnieżne” – slush). Papka śnieżna może zawierać taką ilość…

 

…wyrósł łeb konia. Pierś jego napierała na ludzi. Kopyta rozpryskiwały błoto.

Przywódca czarnosecińców, dryblas z wklęśniętym nosem, nie zdążył uskoczyć w…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego