dudnić

Słownik języka polskiego PWN*

dudnić, dudnieć
1. «wydawać głuchy odgłos»
2. «o dźwięku: brzmieć głośno i głucho; też: wzmacniać się i osłabiać okresowo»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…wiek za wiekiem,

Lecz nogi, trwając tuż pod podłogą,
Pobiegły
dudniąc jarzystą drogą;

Most wyminęły i górę stromą,
Niosły chałupę w…

 

…Hagen.
Sam zostałem w tym ogromnym domu.
Po galeriach krokami
dudnię.

Bardzo śmieszą mnie te złocenia
i te pelikany rzeźbione jak…

 

…jego przyjazd – doznała takiego wstrząsu jak nigdy dotąd. Niecierpliwe kroki dudniły już po schodach, gorączkowo otwierano drzwi od przedpokoju, potem Róża…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego