ping-pong

Słownik języka polskiego PWN*

ping-pong, ping pong «gra sportowa, w której biorą udział dwie lub cztery osoby, polegająca na przerzucaniu drewnianą rakietką celuloidowej piłeczki przez siatkę rozpiętą na środku stołu»
• pingpongowy • pingpongista • pingpongistka
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…chwilach gram sobie w domu na kontrabasie albo chodzę na ping-pong do znajomego Chińczyka. A jeśli chodzi o kuchnię, potrafię zrobić…

 

…duże sprawy są ważne, ale i małe kroki się liczą.
Ping-pong w Tianjin

Mieszkańcy oczekują jednak bardziej namacalnych efektów partnerstwa, a…

 

…żydami. POZTS, czyli Poznański Okręgowy Związek Tenisa Stołowego, miał rację, ping-pong był w Polsce sportem żydowskim. Ping-pong i szachy, sporty…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego