pustka

Słownik języka polskiego PWN*

pustka
1. «brak kogokolwiek lub czegokolwiek w jakimś pomieszczeniu, miejscu, na jakiejś przestrzeni»
2. «obszar niezaludniony lub opuszczony przez ludzi»
3. «brak zajęć lub niemożność działania»
4. «stan niemocy intelektualnej lub stan psychiczny polegający na braku intensywnych uczuć, doznań»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego