imprimatur

Słownik języka polskiego PWN*

imprimatur
1. «zezwolenie autora lub redakcji na druk dzieła po ostatniej korekcie»
2. «formuła drukowana na początku lub na końcu książki o treści religijnej, oznaczająca zezwolenie władzy kościelnej na publikację»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego