jasno-

Słownik języka polskiego PWN*

jasno-
1. «pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na jasny odcień lub małą intensywność określonej barwy»
2. «pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na jasną barwę tego, co nazywa drugi człon złożenia»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego