łącznik

Słownik języka polskiego PWN*

łącznik
1. «to, co umożliwia porozumienie między ludźmi»
2. «osoba zapewniająca kontakt między osobami i instytucjami, przekazująca polecenia, informacje itp.»
3. «żołnierz utrzymujący bezpośredni kontakt między poszczególnymi placówkami»
4. «część budynku stanowiąca połączenie innych części tego budynku; też: budynek łączący inne budynki»
5. «krótka, pozioma kreska (-), używana m.in. przy łączeniu wyrazów złożonych lub przy przenoszeniu części wyrazów do następnego wiersza»
6. «część złożonego orzeczenia imiennego, ograniczająca treść orzecznika pod względem czasowym»
7. zob. ligatura w zn. 3.
8. «w piłce nożnej: napastnik zajmujący miejsce między skrzydłowym a środkowym ataku»
9. «element łączący inne elementy maszyny lub przyrządu»

• łącznikowy • łączniczka
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego