paenula

Słownik języka polskiego PWN*

paenula [wym. penula] «obszerne okrycie wierzchnie używane w starożytnym Rzymie jako strój podróżny»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego