samotnik

Słownik języka polskiego PWN*

samotnik
1. «człowiek stroniący od ludzi, żyjący w samotności»
2. «żeglarz pływający samotnie»
3. «zwierzę żyjące z dala od stada»

• samotniczy • samotniczo • samotnica, samotniczka • samotnictwo
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "samotnik"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…równoległą do drogi Czechowicza. Wbrew pozorom, mimo licznego dworu, pozostał samotnikiem aż do końca, jak nim był, kiedy w maleńkim lubelskim…

 

…nie ma nawet pewności, że jest jego. Od zawsze był samotnikiem. Jego znajomych można na palcach liczyć. Przynajmniej tych, którzy zgodzili…

 

…się kompanem w towarzystwie.

Pub nie jest najlepszym miejscem dla samotników ani dla zakochanych par, które chciałyby sobie cichutko pogawędzić. Nie…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego