seid

Słownik języka polskiego PWN*

seid, said «tytuł potomków Mahometa, a także – w niektórych krajach muzułmańskich – tytuł panującego albo grzecznościowy tytuł muzułmanina; też: osoba nosząca ten tytuł»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego