tabulator

Słownik języka polskiego PWN*

tabulator
1. «w kodach komputerowych: znak odpowiadający operacji przejścia do pisania w następnej kolumnie»
2. «maszyna licząca i analityczna odczytująca informacje zapisane na kartach perforowanych, wykonująca na tych danych proste operacje»
3. «urządzenie w maszynach do pisania umożliwiające szybkie przesuwanie wałka i zatrzymywanie go w wyznaczonych miejscach»

• tabulatorowy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego