taras

Słownik języka polskiego PWN*

taras
1. «rodzaj dużego balkonu, umieszczonego na parterze, na piętrze lub na płaskim dachu»
2. «schodkowe wzniesienie terenu, przechodzące stromym spadkiem w nizinę lub opadające na zbocze wzgórza»
3. zob. terasa

• tarasowy • tarasowo
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego